Pilatesle yaklasik 5 sene once tanistim. Gundelik hayattaki calisma seklim nedeni ile yillar icinde postur bozuklugum gelismisti ve her aksam ciddi bel agrilari cekiyordum, ayrica diz eklemi ile ilgili sorunlarim vardi. İlk 4 sene farkli studyolarda farkli hocalarla calistim, pilatesi seviyordum, evet fayda da gordum ama, oylesine bir aktivite gibi gelmeye basladi bir sure sonra, rutinlesti, sanki fitness studyosunda calisir gibi, gir, 1 saat yaylari it,cek hop bitti filan. Sıkıldım, yeni arayislara gireyim derken.. Bir gun her zaman gittigim studyoda daha once calismadigim bir hoca ile ders yaptim. Cok temel hareketler yaptirdi ders boyunca, oyle Cadillac’in tepelerine cikip asilmadim, bas asagi sallanmadim ama bambaska bir dersti. Bir an bile aklim baska bir seye kaymadi, o zamana kadar hic olmadigi kadar dersin icindeydim. Vucudumu farkettim. Hareketi dogru sekilde yapmaya o kadar odaklanmam gerekiyordu ki, 1 saatlik temel bir egzersiz sonrasi sac diplerime kadar terledim. Ve sonra dusundum, demek ki Pilates boyle bir seymis. İste bunu bana hissettiren ve bu manada üçüncü gözümü açan sevgili hocam Deniz’di. Onun sayesinde Pilates’i daha cok sevdim ve yine onun sayesinde ben de bunun egitimini alip egitmen olmaya karar verdim. Zaman icerisinde cok iyi dost da olduk. Deniz’le yaptigim her derste vücudumla ilgili yeni seyler ogreniyorum, benim icin hepsi gercek anlamda bir”ders” niteliginde. Dans kariyerinden gelen deneyimini, pilatesle birlikte cok etkin kullaniyor ve bu da onu muhtesem bir hoca yapiyor. Pilates ten gordugum olaganustu fiziksel faydanin disinda, yeni basladigim kariyer yolculugunda da her acidan bana destek olan Deniz Hoca’ma ne kadar tesekkur etsem az. İyi ki onu tanimisim ve iyi ki ogrencisi olmusum.